Kullanılmış Ruh Koleksiyoncusu İle Terapi / Seans No.4

bak işte gördün mü

yine yaptım aynı densizliği affet beni

kusuruma bakma tanrım ağzım anasonlu yine

baştan diyeyim haddimi aşarsam yanlış anlama

çünkü şanzımanı kaymak üzere hafiften kafamın

neticede alkolü de sen kodun bu dünyaya

gerçi başka zaman pek aklıma gelmezsin hiç

hep bir telaşla geçtiştirmek

hep kendi derdimize düşmek olduğu için senaryo

ister istemez gelmiyor tabi 

ben gibi müptezel kullarının aklına

hayatın senden ötürü başımıza gelen şu dengesizlikleri

yoksa ne haddime 

bu halde bu kafayla karşında esas duruşa geçmek

hem de yalpalaya yalpalaya pehh 

ben kim sana laf söylemek kim

aklım başımda olsa niye terapiye geleyim ki hem huzuruna

şimdi şöyle bir durum var tanrım

cenneti anaların ayaklarının altına yerleştirmişsin

tamam kabul

babaları direk eylemişsin yuvaya

bu da kabul

ama gel gör ki

tarih boyu analar babalar avuç açmış dua etmiş

iyilik güzellik için sana

sen hangisini duydun 

hangisini dikkate aldın kabul ettin bilmem

anlamam ben tanrı işinden mişinden 

kabul zor işler bunlar liyakat ister tecrübe ister

karışmak da düşmez hem bize

ama bakınca dünyaya

görünce 

daha dün doğmuş 

sefalet içindeki bebeleri yetimleri

etrafa saçılmış savaş artığı uzuvları bedenleri 

gelecek derdine düşmüş gençleri

kitapsız büyüyen 

ama sana biat etmedi diye

dinsiz kitapsız ilan edilmiş delikanlıları

alın terini 

abdest suyu yapan kıçımın kenarı denyoların işçilerini

pazar filesi dolmayan boynu bükük babaları

alnı seccadede aklı evladında anaları

kıyım kıyım doğranan kadınları bacıları

adaletin rayiç bedeli olduğunu

vesaire 

vesaire 

vesaire

(bu kafayla yazamayabilirim tabi sen de anla lütfen yorma beni)

işte güçte savaşta ve dahi barışta yaşananlar 

giriş gelişme hepsi biliyorsun

sonuçta

sonuç kısmı hep senin elinde neticede

demem o ki tanrım

hadi anaların babaların dualarını teğet geçtin

için hiç mi hiç titremedi ürpermedi diyelim

hatta tüylerin diken diken de olmadı varsayalım

e iyi de

bunca zaman zibilyon tane şiir yazılmış

dertli kederli isyanlı misyanlı

onları da mı duymadın

hiç mi sanattan anlamazsın a tanrım

hiç mi içini sızlatmaz onca bozlak ağıt şarkı türkü

neden durulmazsın durdurmazsın acep 

bu şirazisi kaymış yazgıyı

nedir bu bunca edepsizlik hayasızlık 

biz kullarına biçtiğin 

nedendir hak yemelere göz yummalar falan 

hiç yakışık almıyor 

saldım çayıra mevlam kayıra der gibi

bizi salman hayatta kalma savaş meydanına

hatta 

Hollywood filmi mi bunlar diyesim de yok değil

hani var ya şu açlık oyunları / alaycı kuş tadında

en çok öldürenin 

en çok sömürenin 

şöhret ihtişam ve ganimete konduğu

yok valla

yeminlen bak

yok bizim ganimette şöhrette gözümüz

biz azla yetinmeyi de

bir tutamla mutlu olmayı da bilenleriz

yeter ki düş yakasından garibanların

sağla adaleti 

ya da 

topyekûn yok eyle cihanı 

razıyız eşit ölüme

haa

biliyorum

ölünce herkes eşit senin nezdinde

ama

sen bilmiyorsun tabi 

adalete ve eşitliğe muhtaç olmak ne demek

sana hava hoş sanırım

ya da buradan bana öyle geliyor bilemiyorum artık

lakin 

yaşarken çok zor be anam babam 

çok zor muhtaciyet

çok zor be çok zor

bu şiirlere karnım tok desen de

anlamam ben 

benden söylemesi

gerisi sana kalmış valla

Not: Bu seansı benim değil de senin borç hanene yazmak lazım bence. Baksana dünyanın haline nasıl da karmaşık ve çapraşık... Senin de işin zor billahi, baksana nasıl da zıvanadan çıkmış millet... Sanırım esas senin ihtiyacın var terapiye... Söz fatura kesmeyeceğim. Maksat ayağın alışsın... 

aaa teessüf ederim

ne demek efendimiz

lafı mı olur