Küllerim Bile Sen Diye Alevleniyor

Yıllar geçti ayrılığın üzerinden
Ama ben sen gibi bulamadım hala
O zor günleri silebilmek hayatımdan
Güç olsa da başa çıkabildim yokluğunla

Arsız ıssız yalnız geçen akşamlarda
Anıların eşlik ederdi bu deli hasretine
Aradım durdum dünyaya kafa tuttum hatta
Mesafeleri yıktım ama sen yoksun yine

Yüklemi olmayan tek öznelerim kaldı elimde
Adını sayıklamaktan ateşlerim çıktı yine
Arama artık ben gibi bulamazsın dercesine
Küllerim bile alevleniyor yine sen diye

Sensiz karakalem çalıyorum hayatıma.
Her yer karanlık ve bir türlü kavuşamadım aydınlığa...