Küllerinden Yeniden Doğan Şiirin Hikayesi

I

Sana biriktirdiğim şiirler kadar uzağım sana
hep sana kavuşmak ümidiyle
yaşamak ağrısı boynuna asılmış bir adamın
gözlerinde yitirilen

II

Neden kayıp olmayı seçiyoruz
her defasında
ve bu nasıl bir dengedir ki
dökülen yaprakların arasında bulamıyoruz
bir türlü kendimizi
Ufacık bir dokunuşla
neden saklandığımız yerden çıkamıyoruz
bu uzaklığı gerçekten biz istiyorsak
neden her 'Haziran' adın kadar aklımdasın
neden her nefeste özlüyorum bugün seni

III

Her ne kadar gerçeği yakmada
usta olsan da yüreğimde
çoğalan sızısıyla mutlu bir yara
kalacağım yüreğinde
burda bitsin diyerek kestirip attığım
şiirim ol istemedim
Şairin dediği gibi
gitmek sadece bir eylemdir
unutmak ise kocaman bir devrim

unutulmadın bil istedim.



18.o6.o9

(Davetsiz bir şiirdi, ona kavuşan tek şiir...

Diğerlerinden habersiz. Zaten şiirden anlamazdı o... Ve ne kadar zordu insanın yıllar sonra hıçkıra hıçkıra emeklerini yakması...)