Külüm Nerede

çok acılar çektim aşkım elinden
anlamadın benim gönül dilimden
tutamadın aşkla iki elimden
yaktın mahşerinde külüm nerede

açardı dalında rengarenk
kayboldu kokuları o ahenk
çekilir mi bu sevda ah çekerek
solan kuruyan gülüm nerede

mutluluk arzusu vardı içimde
kayboldu tükendi bir biçimde
iki damla yaş kalmış avcumda
benim güzel mazim dünüm nerede

uğruna harcadığım yıllarım
eller gülüyorken ben hep ağlarım
yıktın yuvamızı güzel cananım
yiten biten giden ömrüm nerede

develi köyü
pamukkale
denizli