Kumar.

Biliyor musun
Bir zaman sonra istesen de
Koparamayacaksın seni benden
Tutulmak üzereyim...
Günün bir vakti düşüveriyorsun aklıma
Daralıyorum,tanıdık sesler boğuyor
Tanıdık yüzler sıkıyor.
Çıkıp sokağa,dudaklarımda yanmamış sigaramla
Ellerim ceplerimde yürüyorum.
Bu şehri,insanlarını,ağaçlarını ....
....ve hatta kaldırımlarını artık sevmiyorum ...
Üzülme diyorsun ya bana
Nasıl üzülmem, kahroluyorum
Uçmaktan aciz kuş yavrusu gibi
Çaresizce çırpınıyorum.
Üstelik ecelim pusuda ..!
Sende yoksun yanımda
Korkuyorum...
Baharını bitirmiş yaprak gibiyim dalında
Ha düştü ha düşecek....
....Ve birde sen..
Almışsın yüreğimi avuçlarına
Sıktıkça sıkıyorsun
Kanım donuyor damarlarımda
Parmaklarım üşüyor
Beynim karıncalanıyor
Kulaklarımda uğultu
Delirmek üzereyim...
Biliyor musun ?
Bir zaman sonra istesen de
Koparamayacaksın seni benden
Ne bir oyun bu ikili oynanan
Nede romancının yazdığı bir roman...
Şimdi desem ki sana..
Bırakalım dünü,bugünü,yarını.
Yaşamak zaten bir kumar...
Yani;
Ya rest çekelim önümüzdeki hayata
Yada pas deyip..
Çekilelim kendi dünyamıza...