Kumpas

Yakında kulağında,
Ama önce gözlerinde okuyanlar.

Olur ya;
Okunurken bu şiir;

Sesi duyulmadan belki idamlık,
Ama önce şu mısralara tanık olanlar.

Çömez kalem derki,
Okusun adamlar ve adam gibiler,
Kadınlar ve kadın gibiler,

Birisi ısınmak için ateş yaktı bencilce,
Önce köy sonra kasaba yandı.

Yanmadan şehir, kül olmadan ülke,

Okusun;

İlle de tüm,

Şaircikler, şairler, üstadlar !

Yazmak için, gücü yüksek senaryo;
Gerçek bir kurgu ve hayal gücü isterdi ya,
Beklenmeyen oldu,

Ve

Biri yazdı;

Önce çizdi beyni'nin kara tualine,
Sonra oynadı tek kişi.

Yeterli provadan sonra,

Söndü ışıklar,
Açıldı nihayet perde.

Başrolde en büyük figüran ben,
Gerisi teferruattı.

Sonra verildi intro hicaz makamında,
Ve
Başladı dönüşsüz free oyun.

Derken;

Rengim,
Saflığın elbisesi çıktım sahneye,
Bekledim mor ağaç altında kırmızı elmayı,
Salladım dalı düşmedi, tırmandım erişemedim,
Fırlattım taşı buyurmadı isabet, sopam hiç değmedi.


Uzattı biri kırık bir merdiven,
Oh dedim içimden, teşekkür ettim yürekten;
Heves güzeldi dolacaktı sepet,
Tadacaktı en kırmızı elmayı herkes.

Önce,

Merdivenin ilk basamağı çıt dedi,
İkinci basamakta geldi çat sesi,
Üçüncü basamakta kırıldı yürek sesi,
Eyvah dedi kalp sesi, uyandırılan bir saf kükredi,
Ve
Kalktı tüm Trabzon ayağa.

Ezber bozan bir oyundu,
Kolbastı oynarken her hamsi,
Eşlik etti tüm sazanlar.

Sonra ne mi oldu ?

Kazlık/tı ya hâlim,
İsmim alabalık,
Rolüm idamlıktı,
Heyt bağırıp, yeter be dedim.

Ve
Olan oldu,
Canları ettim cehennem,
Sevindirdim birini istemeden,
Oturup şükrettim erkekliğimden.

Formalite hatır soranlara yaptım izahat,
Nice sonra vay be, çok varmış dedim zerzevat.

Hak geçmese,
Edep sekmese yazılmaz,
Kumpas tadında işlenmese kurnazlık,
Dökülmez, mısralara serilmezdi bu şaircik.

Sabaha kavuşur mu bu şiir ?
Geceye düşer mi mevlüt bilemem ?

Haksızlığadır uykusuzluğum,
Şansızlığadır insanlığım.

Duysun isterim en yetkili,
Karıştırmasın gül ile güleni.

Dost acı konuştu,
Her sözü yürekten kustu.

Vazgeç bildik isimlerden,
Fırsat ver kıyıda köşede kalanlara,
Bilesin ki onlardır seni ses yapanlar....

İdamlık şiir,
Cehennemlik serzenişti benimkisi,
Ama
Rakıda balık olmadan yazıldı,
Haydarisiz,
Sadece sek işlendi bu şairciğin dizecikleri.

Artık tavana asar damıtır mısın ?
Yoksa urganı boynuna asar sızlatır mısın bilemem ?

Yaptım kağıttan bir kayık,
Bıraktım nehre, koşar mısın kürekle ?
Demir atar bekler misin korsan istilasını bilemem ?
Yaşına verdim hesabını, kalbine bıraktım cilasını....

26/04/2011