Kumrular Sokağı
bir ızdırap bulutu
çöküyor köhne odamıza
gizli bir hüzün
suskun gönüllerimizde
bir apartmanın bodrum katında
bir sarhoş sofrasında konuşuyor şimdi
bir bedende
yedi can olan yüreklerimiz
tüm Ankara bizimle
Kumrular Sokağı bizim bu gece...
memleket anıları dökülüyor
masamıza bir bir
kimimiz geçmişle avunuyor
kimimiz umutlu gelecekten
şişeler boşalıyor
kadehler kalkıyor
03'lerini yaşıyoruz şimdi Ankara'nın
şerefe dostlarım
şerefe geride bıraktıklarımız...
sabahın ilk ışıklarıyla
savrulurken son sitemler kaderimize
bir kez daha ölüyoruz
bir canda hepimiz
Ankara'nın çirkef gecelerinde
kaybolan gençliğimiz...
Bu şiir bu kadar az yorum almamalıydı oysa ki...
yüreğine sağlık abim
👍👍👍👍👍👍