Kumsalda Soba

Haziran ayında sahile indim,
Dalgalar buz tutmuş, güzelden iz yok.
Soğuktan şezlongun altına sindim,
Huriler gelse de bakacak göz yok.

Kumların üstüne kurdum sobayı,
Hayalde birine yaktım abayı,
Soğuktan titreyip buldum babayı,
Yüreğim tutuştu yerinde köz yok.

Şezlongu kırarak sobaya attım,
Sobanın yanına uzanıp yattım.
Yağmurlu kumlarda çamura battım,
Gönlümün cebinde kıracak koz yok.

Sahile vurunca bir ölü balık,
Saatler boyunca ben alık alık,
Bakarken dedim ki, işte sofralık,
Sobada pişirdim yanımda tuz yok.

Haziran ortası döküldü dolu,
Boz bulanık seller kapattı yolu.
Sırtıma vururken dalganın eli,
Resmimi çektirsem verecek poz yok.

Bir daha denize martta gelirim,
Kolsuz gömlek değil, palto alırım.
Yine soba kurar burda kalırım,
Böyle yaz gününe diyecek söz yok.

Sonunda sobayı aldım omzuma,
Soğuğun her rengi düştü benzime.
Fırtına silerken baktım izime,
Sudan havuz olmuş uçacak toz yok.