Kurban

Ne kadar bağırsam hakkımdır,
Öyle bir yerdeyiz ki,
Ne ben sana dönebilirim,
Ne de sen bana gelebilirsin…

Bunu kabul ediyorum da,
Yine de,
Herhangi bir zamanda buluşsak,
Üç beş adımla sak,
Birkaç kadeh yudumla sak,
Açılır mıyız?
Rahatlar mıyız?
Döker miyiz içimizi,
Temizlenir miyiz?
Durup durup dalıp gidiyorum,
Herkes çıkarıp atarken geçmişini,
Ben yeniden giyiyorum,
Hiç mi sıkılmaz insan,
Usanmak ruhuma mı aykırı?

Karşı kıyının kıyısındayım,
Bunu sen de biliyorsun,
Hasret çizgisi işte buradan başlıyor,
Nerede bitiyor bunu sorma,
Artık aklım kesmiyor,
Atlasan ilk vapura,
Gelsen habersiz,
Karşılaşsak öylesine,
Elinde dosyaların,
Ve siyah cübbenle,
Kötü mü olurdu,
Hem uzun zaman sonra
Günaydın deriz,
Gözlüğün yine saçlarında durur,
Belki iyi gelir ikimize de,
Belli mi olur?

Ne dertlerim var, bilmediğin,
Anlatsam şaşırıp kalırsın,
Geçip gidiyor ömür dediğin,
Kimine sayılı kimine sayısız,
Bekliyorum hiç hesapsız,
Kenarındayım denizin,
Yorgun ve suskun,
Hava kararmış ve karışık,
O taraftan da bellidir…

Sende de vardır elbet,
İçinde birkaç kırıntı,
Gün ortak değil mi ikimize,
Uyuma bu sabah erken kalk!
Senin için yeni bir şiir yağmakta bak,

Aynı denizin iki kıyısı,
Aynı sevginin kurbanlarıyız…