Kurdun Kuşa Aşk Hengamesi

S/övdüklerin ile baş başa kalan yalnızlığımı
Bir tutam umutsuzluğun yuva yaptığı
Kuşun kanatlarına takıp da
Yüreğime acıyorum...

Ürkek benliğimin coşup dinginlendiği,
S/ayıklamalarımı bir kenarın övgüsüne terk bırakıp
Kelime boşluklarına düşüyor şiirlerim...

Sen'siz aklını yitiren düşlerimi
Tan vaktinin ışığıyla demliyorum

Gidişine bir türkü patlatan aşkım ile ben
G/izlerinde melul oluyoruz

Sen ise bir bak ve
Sor bir hatrını hatıraların
Sen benden de yakınsın onlara..

Kırdığın anılara haykır pişmanlıklarını,
Kokladığın can medetine dil dök
Şimdi ise
Ben...

Ürkekliğimin sensizliğiyle
Yıldızları d/okuyorum geceye

Kapıyı ılık sensizliklere açıyorum
Yalnızlığın kucağına bırakıyorum kor nefesimi..

Yarınlara çıkamayacağını bildiğim hüzünlerimi
(İstemeyerek) Kurda kuşa emanet ediyorum...

Aşkın bir gün tazelenirse diye
Bir tutam tanımladığım hengameye
Aşkımı defnediyorum...

Sensiz bir düşe selam verip,
Merhabanın eşsiz hüznüyle başlıyorum sensiz bir güne...

/Şimdi ise sana aç umutlarım;
Kalbim nefsinin kurbanı ve sensizliğin hüznüyle mutluluktan ırak, dönmenin hayalini kuruyor, ne yazık!.../