Kürek Mahkumları

Kalın ve yüksek duvardaki
Kadın başı
Karanlığa ve sokaktaki zulme karşı
Pencerede unutmuş kendini

Sonsuz bir karşı koyulmazlık
Ağarken gecenin
Soğukluğunda ve üşüten ayazında
Baş kaldırıyordu
Köpek ulumaları sessizliğe

Dolup boşalan salonlarda
Gürültü kalabalığı
Kulakları sağır ediyordu
Esaretinin farkında olmayan
Kalabalık kitleler
Başkaldırıyordu
Ayak bileklerindeki prangalara
Yine farkında olmadan çığlık çığlığa

Aynıydı gecenin soğuğu
Prangalar yine aynı şakırtıyla
Değişmeden geçiyordu ayaklardan kafalara
Kafalardan ayaklara

Ve tarih yazıyordu geceye
Mahkumiyetini
Küreksin, kürek kalacaksın
Yüzyıllar boyu prangalarından kurtulmadan
Aynı coğrafyanın toprak parçasında
Döngüsünü asla değiştirmeden...