Kürk Mantolu

Bir çırpıda dağılıverdi tatlar,
kısır döngüleri paylaştığımız damaklarda.
Sevgiliyle bir oldu dudaklar,
Arşa,karşı gelen sabahlarda.
Geçmişimin etkisiyle siyahtı önce,
Sadeydi,suydu,zehirdi,
bedenim bedenini ziyaret edişi.
Kalemimin,kalemine çelme takışı.
Körpeliğim arka fonda,
tüm oyunu kadınlığımın,
baştan başa, beyaz bir şala yazışı.
Ruhumu iyi kötü örten,
bu şalı yüzünde dolaştırışı.
Ne olduysa oldu sonra!
Bulandı ses çıkarmadan,
saçlarıma giden ellerin,
damarlardan bağımsız kanlara.
Sende artık kızıla boyandın!
Tribal dövmeler gibi,
nakış nakış yayılışımda,
eline koluna,ruhuna demir attım.
Kalbinin narkozla bayıltıldığı
bu ameliyat esnasında,
İçerde bir parça ben kaldım!
Naftalinle bağdaştırdığın hislerine,
Üzgünüm!Aşkı bulaştırdım!
Bilimkurguda olsa sevişmelerimiz,
bir kez çıktı ağzımdan;''Seninim!''
Tutun işte bu dizelere!
Yatağını aç,gerçeği yadsıyan şiirime!
Ey medhiyelerimin babası adam!
Sakin ol!Seyreyle!O kadın benim!
Bütün bunlar senin hayalin.
Ben ise,zihin okuyan,
falcı bir çingeneyim.