Kurmaca Kahraman

Kurmaca kahraman benimlesin,
Sen destansı ve kudretlisin,
Uzun sürecek yolculukta beni koruyorsun,
Ama ben, bizim hayatta kalacağımızdan pek emin değilim.
Yol gösterici kuzgunların, keskin koku alan kurtların var,
Sağlam, parlak zırhının içinde gücünü yansıtıyorsun,
Ama ben, bizim hayatta kalacağımızdan pek emin değilim.
Uzun sürecek yolculukta bana onur barındıran hikayeler anlatıyorsun,
İnsanların adalete, barışa, sevgiye olan inançlarını dillendiriyorsun.
Gökyüzü kabarıp göğü yırtarken, becerinle bizi kuru tutacak bir barınak kuruyorsun,
Sen destansı ve kudretlisin,
Sert ellerinle nazikçe omzuma dokunup beni uyandırıyorsun,
İşittiğim kuş cıvıltılarından sonra, uzattığın parmağının ucunda parıldayan güneşi görüyorum,
Kralsı sözlerle o anı taçlandırıyorsun..
Üzerimize saldıran yırtıcı hayvanları alt etmesini iyi biliyorsun,
Haraççıları, katilleri, bozguncuları bizden uzak tutuyorsun,
Sen destansı ve kudretlisin..
Ama ben, bizim hayatta kalacağımızdan pek emin değilim.
Uzun yorucu günler sonunda bile gücün yerinde,
Usta avcılığın sayesinde midemiz dolu şekilde çalışıyor.
Parıltıyı parça parça kesen uzun çam ağaçları arasından gelen kızı gösteriyorsun bana,
Yüzünde halkına şefkatle ve gururla bakan o ifadeyi görüyorum,
Küçük kız kırmızı başlığını çıkartıp, elinde ki sepetten kırmızı bir elma uzatıyor sana,
Diz çöküp başını okşuyorsun,
ve büyük bir ısırık kırmızı elmaya..
Küçük kız başını kapatmadan gülümseyerek uzaklaşıyor,
Sen destansı ve kudretlisin..
Dizini yerden kaldırmaya çalışırken zorlandığını görüyorum,
Avucunun gevşemesiyle yuvarlanan kırmızı elma gibi ağır zırhınla yuvarlanıyorsun sende,
Kulağına eğilip fısıldıyorum duyabileceğin son cümleyi;
Ben yola devam ediyorum.