Kürsü

Kürsüde
Ses telleri fabrika bacası gibi
Zehir saçan, karabasan
Avaz avaz bağıran
Patavatsız bir adam...

Ablukalar daralmakta!

Can için can verenler toplanır
Aş için iş bekleyenler coplanır
Kulaklar sağır...
Gökyüzü yeryüzünün sırtına ağır
Çığlıkların yankısında
Zaman çalkalanmakta...

Kürsüler
Ağır veballerin altında
İşaret parmaklarının ucunda
Küflenmiş bir kahır...
Her bir parmak ucu
Bir diğerinin avucunda
Kulaklar sağır...

Ablukalar daralmakta!

Gayrimeşru mekanlar
İşkembede ithal mezeler
?Doların' hesabı kürsüde kalmış
Hesaplar kabarmış, öfkeler ayaklanmış
İnsanlık yaralandıkça haysiyet karalanmış
İşaret parmakları birbirine dolanmakta...

Kürsüde patavatsız bir adam
Tencereler boşalmakta
O tencereler ki harlı ateşin kucağında
Ne umutlar pişirmiştir vaktiyle...
Umutların dibi tutmuş, kararmış
İçi boş vaatlere ekmek banılmakta...

Ablukalar daralmakta!

Kulaklar kör olmuş gözler sağır
Zehir zemberek çilelerin kuytusunda
Sırma saçlar ağarır...
Geriye küllerinden doğması beklenen
Koskoca bir ülke kalır...