Ku/r/şun Yolu

/hani hep derdik ya
ahh...! bir kuş olsam
bir kanadım da sen
ahh...! sen gidince
bir kanadım ki ben.../

karnından konuşan bu şehrin
gri semalarında
ağır ağır çekiliyor
hasretin yorgun sözleri

balıkçıların ellerinde ki hayat çizgisiyle
fırtına öncesi tüm günahlar
sezeryanla doğuyor
sen göçüyorsun
ihanetin en gerekli anında

gagalarının ucunda açlık timsali
-çığlıklar-
derine gömdükçe her acıyı
-martılar-
bir susam tanesi düşüyor şimdi
daha henüz mavisi çalınmamış intihara
o kadar yalnız ki
ve o kadar gerçek ki

sürüden ayrılan kaderle
ku/r/şun yolunda buluşuyor keder

yaşamak için ne de çok sebep buldum seninle
ölümlerin parantez içlerinde ki şerefsizliğine söverek
masa başı nasihatlarında geçti
aşk'ın kelebek ömrü

kozamıza inat yaşadık çok sevişgenliğimizi
sonra hiç utanmadan taç yaptım kelebeği başıma
sense kanatlarımda
eflatundan bir yosma
gözlerimde beni tutan bir şeyler var

gördüklerim kaçınılmaz ve ebedi
kendimi anlayana
kendimi kabul edene
ama kendim olmayana
ruhuma boyalı kuş düşüyor şimdi
susmalarını biriktirdiğim aşk'ına
o kadar yalnız ki
ve o kadar gerçek ki

kalbinden ayrılan ruh
ku/r/şun yolunda buluşuyor benimle...

alicengizoyunu
(... her aşk sonrası göçüyorsun ya ve bir kanadını bana bırakıyorsun ya ve ben onunla uçmaya çalışıyorum ya...işte bu yüzden göç edemiyorum, anlasana...)