Kurşunla

kurşunla nerde ne kadar keder varsa sonra otur yamacıma




anlat
beni konuşan her hikayeyi
göğsüne sığındım sığınaklardan başımı uzatıp


farz et ki kaçaktım insan dölünden peydahlanan günahtan
ıssız göçtüm köşe bucak
puşt bakışlarından


gün ortası ölümlere yattım
uyku koydular adını
oysa ırzına geçtim rüyaların


işaret parmağıma sardım ışığı ve rengi
şahadet ederim ki
vebalsiniz aşkın suratına çarpan ve suretinizi saklayan


şimdi şakaklarınıza çiziyorum alın yazınızı
kötürüm sokaklarda düşüyorsunuz diz kapaklarınızın üstüne
kirli efsaneleriniz dökülüyor güz misali kaldırımlara


susun
bekleyin
kadranın kulaklarını çeviriyor zaman


kırılmış oysa ar dediğiniz zemberek
arsız kadehler düşmüş önünüze
uyuşmanın telaşıdır attığınız piç kahkahalar ...



'' haramsınız helalleştiğiniz sofrada
haydi bir kadeh daha ''