Kurşunlanıyor Aşk Hücrelerimde...

Gidişinle başlamıştı her şey, ölüm susan uğultuda
Yaşama soğuk kalmışlığım haykırır hilkatimde


Yoksunluğun büyürken avuçlarımda
yas tutar ellerim..
Kuş korkusu titrekliğinde yürek
İmkansız bir aşka zorunlu sürgündedir sersefil

Avuntudur artık maziyi ünlüyorum resimlerde
Kaçamak bakışların durur saklımda
Şuhasında gizlenmiş hüzün
Cam kırıkları dolmuş koyaklarından
düşer toprağa kanatır, çoğalır sarı benizli yalnızlık
İklimlerim hazan , baharları üşüten ayazında...

Bitimsiz akşamların şafağında
Amansız sarılır siyahına hüznüm
Gidişinde inleyen sessiz bir sedadır yokluğun
Lal düşmüş bir gecede haykıran...

Seni susmalıyım ! diyorum bu gece
Ama nafile...
Gönül gergefinde dokunur sözler
bir içimlik meydir şimdi
Susturamam kalemi...

Kanayan bir şiire bırakıyorum kendimi
Kurşunlanıyor aşk hücrelerimde
Ama nafile acıya kurşun işlemez ki
Akan damarlarımda senken...
F_ Tipi kalbimde saklımsın cezan müebbetken
militan duygular dolanır içimde
Kalemimse meyilli
Bu gece akl_ı firariyim belli...

Şiir zamanıdır imgeler taşsın,
Sarhoşluk vaktidir doldur ey Saki !
Hüzzam demlensin meylerde
Bu gece bitmez...
Dillenir gönlüm kalemimde
Aşk yazılmaz yaşanır diyene inat...

Ey aşk!
Sarhoşluğuma ver,
Bu gece beni rahat bırak...