Kurşunun Yönü

büyük şehrin öfkesinde
ve zamanın içinde
vurulur belleğim
kanar ve kaybolur anılar

bir güneş düşlerim hep
gene de büyür acılarım
gökyüzünü örtecek kadar

oysa bir umut olacaktır hep / inanırım

ben her gece
ışısın ve ısınsın biraz diye karanlığım
bir sızıyı ödünç alıp gözlerinden
kendimi bir ucumdan yakarım

kurur yaşamın kökleri
sana susuzluğumdan
ellerimde ölümler filizlenir
ruh giyinir sözlerim
ıskalasam da hayatı
kurşunumun yönünü ben çizerim

hadi öp beni içimden / öp ve ışıt geceyi