Kürtçe

Beklemek yorar,

Yüreğimde bir çocuk karanlığı bölen gülüşünle, sana şiir yazmak,
Yolumu şaşırtır sokakların ve kirpiğini değdirmeden aşktan caymışlığınla,

Özlemek olunca, daha bir ürkekçeyim,
Söz geçer acısı doğum sancısı.

En uzaktaki yakınım sükutum büyük,
Geceler boyu düşündüğüm terk edemiyorsun beynimi,
Bu gecenin hürmetine biraz uyu.
Ki sarılsam da içimde kıyametler kopacak,
Gecenin lal sessizliğinde seviyorum da diyemedim.

Çaresizliğim senin kadar üşütmedi,
Hissetmeden cehennem diyerek dizdim sana alfabelerimi
Öyle de oldu.

Zira çırpınsam yüzlerce sen dökülecek içimden, eksiğim sensiz ve ağlıyorum.

Sevgilim...
İçimden dedim!
Mevsim hep hazan ki biraz yarım ama hep eksik,
Hayallerim daha da büyük şimdi ben gittiğini daha yeni ayıkıyorum.
Aşk yazdırınca bana.

Ne yaman gece sardı beni bilemezsin!
Omuzlarıma yüklendin,
Hırçınlığım üstümde yine.

Hazanım, bu gece gel üşüyorum,
Ellerinin sıcaklığını bir nefes kadar hissedeyim,
Ki neresindeyim yüreğinin, ondanda haberdar değilim dudaklarımdan düşmüyorsun ki.
Yüreğim acıyacak, sızladıkça damarlarım çoğalırım ben.

Ki...
Direnişimiz serzenişlerimiz aşktır!
Çünkü ben avuçlarıma özgürlüğümü bırakmıştım deli gibi değil özgürce,
Çünkü ben seni kürtçe gibi sevdim!
Ben seni bu hayattan her şeyden çok sevdim...
Benden,
Herkesten,
Çok sevdim,
Kürtçe gibi sevdim!

Askaze

Şiir: Hazan YILMAZ