Kuru Kafa

Zenginliğin içinden yoksulluğa ulaştım,
Kâğıdımla kalemim elimdeki servetim.
Namertlerle savaşta yenilmeye alıştım,
Hüzün eken bahtımın tarlasında ırgatım.

Kuru kafa müzesi raflarından dost tuttum,
İçlerine bir parça beyin koymak niyetim.
Akla ziyan dünyada insanlığı unuttum,
Etim kanım kalmadı isyanda iskeletim.

Başkasının çizdiği bir hayatı yaşamak,
İçin yıllar boyunca kendime eziyetim.
Harap olmuş bir ömrü sürünerek taşımak,
Gelmeyecek günlere ağlamak vaziyetim.

Bozukları tamire özenirken kaç kere,
Alçakların çarkında parçalanmış aletim.
Yoksul, ezik, onurlu çıkacağım sefere,
Kemal'in Gemi'sine kesilirken biletim.