Kuş Gönüllü

Her gece kalbimi

ikiye bölen şu hüzün perdesini

sonsuzluğa indiren Leyla

meçhulün benim

benim avuç içinde yara

dizinde merhem

duvar dibinde

bulduğum karabaş

kızıl üzümü ezerken

hıncımı alan taş

incir ağacının sütü

kırlangıcın kanadı

kaldırımlarda

uyluk kemikleri kırılmış

şuncacık kadınların

kuş gönüllü çocukları için

tahtadan atlar var

binin gidelim

oyun parklarında

vurulmuş salıncak iplerinin

ucunu da artık bırakın

bırakın uçurtmaların

rüzgarlara takılmış kuyruklarını

gelin artık uçalım

göğsüme kuş doldurdum