Kuşku Ve Sevda

tutunamadım yine bakışlarında ki yaşamın çaresine
düştü düşecek hayaller sensizliğin uçurumundan
benzeri görülmemiş bir kaygı çalkalanıyor içimde
kimsesiz bir çocuk gibi ağlıyıp duruyor yüreğim..

rehin bütün çıkmaz sokaklara yalın ayaklarım
gündüze hasret karanlık gibi kuytu kalmış bedenim
sana uğrayan her rüzgara sevgi fısıldı duygularım
düşen her yağmura sitemlerimi yazdı korkularım
bir çığ gibi büyüdü özlemim vuslat dağlarında
ve bütün tabiat şahit oldu ölmelerime...

kaçtır gömüyorum gökyüzüne bütün umutlarımı
yıldızlara asıyorum usulca aşka olan inancımı
düşerken boşluklara ruhumda ki çaresiz korku
ağlayan her meleğe adını söyleyip susuyorum..

mahsun telaşlarımda sisli bir sonbahar kaldı
pus tutan yalın bir çığlık soldu dudaklarımda
son nefesini verirken yalnızlığın en gerçek yüzü
can çekişirken yorgunluğumun en soğuk güzü
daha kulaklarıma ilişmeden aşkın mutsuz sözü
kaybolmuş bir mezara döndü bütün hikayem..

oysa ben hala seni yaşıyorum masmavi bir dünyada
tozpembe resimler çiziyorum gülümseyen hayata
sendelerken uzak kalmış sevinçlere gözbebeklerim
hiçkimseye yazılmış şiirdim sana
bir çiçeğin saflığından yürürken sevdaya...





06-10-2010
a.a.