Küskünlüğümüzün Mütarekesinedir Telaşım

Karanlıkta şiirler yazmayı severim sana,
siyah dekoltesini aralar pervasız ve haylazca gece,
uç verir maviden eflatuna.
Sokulur birbirine iki yaka çaresizce uzatır kollarını,
kavuşunca elleri köprünün,
inci bir gerdanlık olur sihirimsi,
dore simler yağdırır yakamozlara.
Ellerimde bir avuç su olur deniz gümüşe bulanır,
ben istediğim renge boyarım gözlerini,
gökyüzü kıskanır.




Aşiyanda söner ışıklar,
Beylerbeyinde yanar,
sandallar seni taşır usanmadan.
Her iskelede seni kucaklarım,
ve her giden geminin ardından bakakalır,
seni uğurlarım.



Gri bulutlar yığarım semaya,
kurak dudaklarına kırk ikindi olur yağarım.
Bilirim denize bırakırsın hasret sancılarını,
dar gelir hüznüm İstanbul'a, sığmaz ruhum bedenime
dev bir dalga gibi sana taşarım.




"Çarmıhta İsa gibidir acılarım,
Ve Meryem kadar alınmıştır günahlarım.
Yusuf'un kuyudaki halidir karanlığım,
İbrahim'in ateşteki yüreğidir harım."



Küskün yanlarımızın mütarekesinedir bu telaşım,
şimdi düşürelim kifayetsiz kelimelerimizi yerlere,
dökelim sevdamızı, öfkemizi
yakalım..

G ü l e d ö n s ü n.