Kuşla Ağaç İnsan Değil
Şehirden çıkmak iyi geliyor bana
Şehir insan değil
Çıkmış gibi oluyorum hapisten
Şehrin bin bir suratını kusuyorum
Uçuyorum kuş gibi
Kırlara konuyor ayaklarım
Yağıyorum sanki kurumuş tepelere
Ben yeşil kırmızı pembe büyüyorum kıpır kıpır
Dereyi çoğaltan yağmur damlası
Balığın içi dudakları kurbağanın
Şimdi bir kuşun kursağındayım
Bir ağacı uyandırdık beraber
Kızmadı
Şehirde olmayan bir şey gördüm
Kucaklaştı ağaçla kuş seviştiler
Kuşla ağaç insan değil
06/06/2022 yağmur…
Tebrik ediyorum . Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Yüreğine sağlık değerli hocam şiirinizi beğeniyle okudum kendini doğaya bırakmak insanı rahatlatıyor tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim Allah’a emanet olunuz esen kalınız