Kuşların Göçü

Mahşeri bir kalabalıktı

İnsan yüzlerini devşiriyordum

İpe mandallı binlerce yürek

ve kuşların çığlığı 

bölüyordu benliğimi

Rüyadaydım

Bir  kartpostaldan farksızdı

kuşların ve 

bebeklerin ağlayışı

Sürü halinde göçüp giden hikayeleriyle

Ne yazacağımı bilemeden 

öylece kaldım

Tebriksizdim

Bir kameriyeye atıp kendimi

Sesleri dinledim kimsenin duymadığı

ya da 

duymak istemediği

Kırık bir sandalyeydi dünya

Merhamet yanından sökülmüş

Sargısızdım

Eğilip bükülmeden

eteğimdeki taşları döküp

sapana çevirdiğimde şiirlerimi

Her gün bir parçamı  koparıyordu çığlıklar

Sıvasızdım

Siz 

taşlama diyordunuz adına

Bense 

taşlaşmışlık

Hayırsızdım