Küsüşlere Dair
Tel tezeneye küstü,
Aşık sevgiliye,
Gerçek öze,
Koku çiçeğe,
Güç bileğe,
Korku kötüye küstü.
Cümle sevdalılar sustu,
Cümle şeytanlar kustu,
Zalimler zulum saçtı,
Hücreler ölüm koktu.
Peygamber ümmilere küstü,
Ümmiler annelere,
Anneler kadere,
Kader tarihe,
Tarih öykücüye,
Öykücü sözcüğe küstü.
Güneş dondu,
Kutuplar kavruldu,
Sevgi atomlandı,
Ölüme savruldu.
Duman tütüne küstü,
Gülüş yüze,
Çocuk sevince,
Dal meyveye,
Duygu şiire,
Karanlık geceye küstü.
Küsenler küsüp gitti,
Sus pus olup yitti,
Düşmüşlüğü düşürülmüşlüğüyle
Ol sevda böyle bitti.
Peygamber ümmilere küstü, Ümmiler annelere, Anneler kadere, Kader tarihe, Tarih öykücüye, Öykücü sözcüğe küstü. Evet, uman yerden küserler,umulacak bi şey de kalmadım zaten bu dünyadan,barı siz küsmeyin siirseverlerinizden....
güzel şiirdi kutlarım..seamlar