Kutsal Aşıklarının Merkezi
Bir meçhulün içinde adım adım,
Çürürken benliğim, sarhoş ve kederli.
Dilimde son solukla nağmeler.
Keyiften uzak derde dolanmış.
Kuytularında huzur yağmurlarının.
Esir bir benlik, fikri tutsak.
Ellerin hayaline kendini adamış.
Günden medet ummaz,
Gecelere sarılmış.
Bir karabasan içinde adım adım,
Ararken aydınlığı, ürkek ama hevesli.
Zihnimde kabul edilmez gerçekler,
İnançtan uzak inkara bulaşmış.
Merkezinde kutsal aşıklarının.
Yalnız bir beden fikri yasak.
Ellerin inancına kafa tutarmış.
Gaipten medet ummaz,
Gerçeğe taparmış.
Bu buhranda kalakalırsın hep.
Bu bedene sığamazken,
Şu dünya bile sana dar.
Dibindesin kahrın ve
Battığın belli...
Nedendir hala çırpınırsın ?
düştüğü karanlıkta kasırga gibi savrulan şiir, az da olsa umut yakalamak hoştu şiirde, kaleminize sağlık ...