Kutsal Ruh
Arş'ın derinliklerinden,
Gümüşi tulumbalarla çek,
Hilkatine ram olan,
Kutsal suyu...
Sonra öyle serp ki;
Tek tohumdan filizlenircesine,
Arzı endam edelim...
Şavk vurunca;
Semalara yansısın gölge oyunların.
Gayb ararken,
Kâinat yankılı sesin çarpsın kulaklarıma...
Hücrelerimde;
Dirilt aşk denen,
Kutsal ruhu...
Öyle dirilt ki;
Sıcaklığında,
Ölüm üşüsün...
Araflardan topla,
Sessiz çığlıklarımı,
El değmemiş,
Kutsallığı oku...
Öyle dökülsün ki;
Dudaklarından,
Frekanslarında,
Füzyonların raksı...
Keskin hatlarını solurken gecenin,
Soğuk ciğerlerimi okşa,
Sıcaklığınla...
Birbirimizde yek...
Birbirimizde kayıp...
Birlikte yalnız,
Metruk bir abide gibi...
...
Tüm rüyalarından,
Uyan artık Habib'im!
Geceden yavaşça sıyrılalım
Yansımamız düşsün ummanlara, anlık...
Öyle asil bir yıldız gibi,
Ölüme gülerek kayalım!
Ölüme gülerek kayalım! ... her şiirinizle hayat bulan kelimeler ... ve her şiirinizle hayat bulan ben ...
çok güzeldi Musa kutluyorum
içinde kutsallığı yudumlayan bu şi'r, duymaya muktedir, ancak feza ruhlu bir şair...
tebrikler...
ölümüne sevda.. rüyalardan uyanmalı artık...
güzeldi👍👍
kutlarım👍👍👍
Nerede saklanır bu sevda🙂
"Sonra öyle serp ki; Tek tohumdan filizlenircesine, Arzı endam edelim..."
Yankılanmış aşkın şavkı şiirde..
Işığın hiç sönmesin Musacım..👑