Kuva-yi Milliye
Ben kahramanlığı;
Devleti için toplanandan öğrendim.
Şimdinin sönme yiğitlerinden değil.
Ben yüreği;
Vatan uğruna canını verenden öğrendim.
Yaşamak için yaşayandan değil...
Ben cesareti;
Kağnılarla mayın üstünde yürüyenden öğrendim.
Yollar kötü diye sokağa çıkmayandan değil.
Ben birliği;
Ordu yokken orduyuz biz diyenlerden öğrendim.
En küçük görevden kaçandan değil.
Ben umut etmeyi;
Silah yokken savaşandan öğrendim.
Vatan görevinden kaçandan değil.
Ben acıyı;
Bacağı koptuğu halde iyim diyenden öğrendim.
Küçük acıda ağlayandan değil.
Ben sevgiyi;
Vatan sağ olsun diyenden öğrendim.
Kendini sevenden değil.
Ben birliği;
Savaş için toplanan halkımdan öğrendim.
Eğlence için toplanandan değil.
Ben gözyaşını;
Mezarını bulamadığı oğlu için dua eden anadan öğrendim.
Elindekini değerini bilmeyenden değil.
Ben tarihi;
Kendi tarihini yazan atalarımdan öğrendim.
Başkasının değerlerine sarkandan değil.
Ben kardeşliği;
Tek dilimi bile bölüşenden öğrendim.
Sözde kardeşimsin diyenden değil.
Ve ben vatanı;
Kuva-yi Milliye den öğrendim.
Vatanı bölmeye çalışanlardan değil...
Genç bir kardeşimizden böyle bir şiir okumak ne kadar güzel..
Kutlarım kuvayi milliye ruhunu.. Keşke bu şiir taçlansaydı incilerle..😊