Kuyu

Özge'me...



ay düşecek şimdi sevdiğim
yerle yeksan olacak gece
sabah, bekaretini
bozacak zifiri karanlığın
oluk oluk gün akacak
yeryüzü döşeğine.

toprak çekilecek
katman katman...
gök;
yıkanacak kirli yıldızlardan
huzur...
binecek gönlümün kursağına
mutluluktan boğulacağım...

sinecek tenimin şakağına ölüm
o gün bugün değil lakin mevt olmayacağım

ruhum sivri dilli bir kelebek...
madde, haddiz bir yanılgıdır...
gün, karamsar bir yetimin soluğundan ibaret
içimdeki titreyen hislerin tarifidir gözlerin
...

ay düştü işte sevdiğim
yerle yeksan oldu gecenin zifiriliği
babasız bir gencin mahsunluğu kadar derin
fikirsiz bir cahil kadar saf bir haletleyim

topladım nem varsa sana sunacak.
bir iki satır söz,
koca bir şiirin gediğine girince
sana olan sevdamın tarifini yapabilme ihtimalim boy gösterir
içimde...
taa en derinde bir yerde.
bir kuyu hıçkırığı biner kulaklarıma...
sonsuz kere yankılar kümsei...
ve iki kelimenin ebedler boyu kulağımda can çekişmesi
.
.
.