Kuzgun

Sokağı olmayan kentin
Siyah kuzgunu..
Yuvasından atılmış
Çocukluğunda yaşlanmış..
Uçurumlara sürgün yüreği
Kanına ayaz vurmuş,
Çığlık düşmüş kanatlarına..

''Uzakların'' siyah kuzgunu
Can kesikleri dolu
Solgun nabzında
Ölesiye sessizliğine konmuş...
Boşluğun ''hiç'' lerine dalgın,
Karaları kıskandıran göz bebekleri..!
Ağıtlara suskun feryatları
Öldürür içimdeki tüm ölümleri..

Ölü dolunayın ''yaşatan'' kederi yürür
Sürgün uçuşlarında..!

Darıyla beslenen yağız güvercinler
Anlamazlar..!
Kuzgunun ıssız nefesini
Hissetmezler..!
Kandan göz yaşlarını..
Gör-e-mezler..!
Çığlıkları boğan kanatlarındaki
Salkım saçak kelebekleri..

Asırları tek günlük,
Sonsuzluğu bir ''an'' lık
Ömründe yüzdüren kelebektir onlar..
Ülkesi olmayan bir mavinin
İlk düşüdür
Sokağı olmayan kentin
Siyah kuzgunu...


kübra..
27.08.2014