Kuzuuucuğumun Hatırası

Söz Bitti..Şimdi Susma Zamanı...

Oysa ne zordu seni tam da bulmuşken kaybetmek
Ne zordu ağlamamak için dudaklarımı ısırırken veda sözlerini dinlemek


Biz sevgiliden başka dosttuk, arkadaştık ya bi nevi Sırdaştık, insandık ya önceleri
Değilmiş !

Rüzgarı kıskanır mı insan hiç tenine deyip geçiyor diye
Yağmur damlalarından nefret eder mi yanaklarından süzülüp dudaklarına yerleşiyor diye
Edermiş meğer !

Sana benden başkası dokunamaz ki Sımsıcak sarılamaz ki
Ellerini tutmak isteyemez ki; canı benim canımın istediği gibi
Beklentisizce sevemez ki, bekleyemez ki seni
Sahi, doldurabilir mi yerimi biri ?

Oysa biz değil miydik defalarca söz veren birbirimize
Biz değil miydik kalbimizde birbirimizden başkası olmayacağına yemin eden
Tek bir ruh, tek bir kalp
O biz değil miydik sahi ?

Bocalıyorum yokluğunda
Neye elimi uzatsam boşlukta buluyorum kendimi
Baktığım hiç bir yüz seninkine benzemiyor,
hiç bir renk hayatımı senin rengin kadar ferahlatmıyor
Hiç bir söz senin bir tek sözün kadar değer bulmuyor
Olmuyor ! Ne yerin doluyor, ne boşluğunun acısı hafifliyor
İçimde bir yerlerde öyle büyüksün, öyle hızla çoğalıyorsun ki yetişemiyorum sana Yaşadıklarımız öyle ardı ardına geliyor ki aklıma;
unuttum desem de beceremiyorum aslında

Artık tek basıma dinliyorum gözlerimin içine baka baka söylediğin o şarkıları
Tek başıma bakıp eski resimlere, gülümsemeye çabalıyorum buruk bir tebessümle

Oysa simdi ne bir resmin kalmalı elimde, ne bir anı beynimde
Susmalıyım !
Çünkü her konuştuğumda seni seviyorum dememek için ısırıyorum dudaklarımı