Labirent -1-

Karanlığın Felsefesi

Karanlığa doğru yol alıyor günlerimiz
Karanlık içinde bir labirent çıkışı belirsiz
Edgar Allen Poe şiirlerinden birinde esir mişiz gibi

Sanki hala umut varmış ki katran kuzgun tüylerinde
Kanat çırpıyoruz bir çıkış olup olmadığını görmek için
Ama yok, sanki Kafka gibi dönüp duruyoruz şatolarda
Fare kapanına kısmış inliyoruz karanlık rastlantılarda

Hayatlarımız istenmeyen bir misafir tadında
Ve böylece devam ediyor labirent döngüsü
Bilinçsizce bir çıkış yolu arıyoruz veya bir işaret

Gecelerimiz karanlık ve bizi yutarcasına ıssız
Amac bizden kurtulmak ya da bizi yutmak mı
Gece uyanırız uykumuzdan korktuğumuzda...

Kabusunun gölgenin arkasından yükselmesi ile
Bir yoğun buğulu sis mezarlıkların üzerinde...


Suskun//