Labiretin İz Düşümü Liberalist Görünüm
K/ayıp ettim
şaire bürünen tüm gizemlikleri
yazgıya aldanıp taşıdım her gönüle düşen bütün renkleri
masumca yürüdüğüm yol yolaklara b/aktım
gönül defterinde kara notlar yazdırdım
şehrimde geç kalınmışlığa koşuyorken biz cehenemi yaşıyoruz cenneti de
hepsine inat etsekte etmesekte gunahlarımız sevaplarımız
hep bize dönüyor...
aynı k/ar hırsın renkli varoluşları tek elden yayılırken
her şey gökkuşağı rengi değildi kara bulutların iz düşümü
insan insana kulluğu yakışır mı?
gecelerimize aşkın gözyaşı bulutlardan düşer
hep bize dönen yazgımız k/ayıplar devam ederken
hep ruhsuz kalplerden
hem de endamı olmayan durağına durmayan yetik softa hallerinde
güzel olan d/arına kalır olmayan cahilin çulu bile soğuk kış günü s/ayılır
evet maskeler konuştu anladığım
kara maske ki bir de bana ne hoştu hikayesi
zamana uygun labiretleri libaralistin iz düşümüne benziyordu
düşünen şair ruhlu insan fügürü güzel şair denmezi..
açılan yara tuz serpilince bozulan dertli yaralarım
aşkına sevda yağmuru yağsada celladına sevdaya
düşenin ifla olmaz yorulan bedenleriyle dolanır durur
martıların sessizliğine kalan kayip ilanı
uğultulardan geceden kalma köpek sesi....
bilmezlerine inanmışın delirtti diyenlerin gidişi baytara doğru
bu sabah seni her şeyinle düşünür oldum
hele bir şarkılar duysam türküleri gömerek seni içime sığdıramazken
yine hasretine k/alışım zor bir bilmece serivenine sonlandı
bitmeyen tükenmeyen yollarda aradım çok aradım
naz dedim nazlıma kaldım
aşk pınarına bakan suların gözlerine k/andım
asıl bendeki sevdanın gözlerine k/aldım
sevdamın göz nuruna doyamadım sırrına...
25*11*12*Karataş*