Ladeslik Sevdalara

Adın...
Tüm kekremsiliğin başlangıcı
Bir acının parmak ucumdaki
Son damlası

Düşeceksin...
Yayılırken yeryüzü tenine
Tüm üşümelerim asılı duracak
Duvarlarda, ucuz bir tablo niyetine
Ressamın en büyük acısı
Adına sıçrayan boyadır belki de


Çocuk bir şehrin kalbidir
Atar sokak aralarında
Ne zaman misketler düşse yola
Kalbim ardında
Koşamasam da
Pencere önü seyridir izlediğim
Tüm çocuklar benim adıma koşar dünya da


Ve ben...
Şehrin hayata prematüre kalmış kızı
Her şey farklı
Sen demiyorum artık...
Tüm harfleri armağan ettim
Bir kimsesiz çocuğa
Üşüdükçe yak dedim...
Kalın kitaplar niyetine.


Ucuz kalpler cenneti dünya
Tüm eskimişlerimi sattım geçen
Bir eskiciye
Gelsen armağan ederdim sana
Kalbimi
Antika niyetine
Ama bağışla
Ancak plastik kovayla mandalı
Layık gördü eskici ona


Bir aşk'tır uçuşuyor havada
Bilmesem inanacağım
Her duyduğumda aklımda diyorum
Bozulmuş ladeslerimizin yası kalbimde
Aklımdasın işte
Aklımda...