Lal

Karanlık basanda görkemli dağlar üstüne,
Bulutlar hükümdar olmuştur yer yüzünde,
Dalgalar döverken arsızca kurşuni kayayı,
Tiz çığlıklar duyulur,kulağı sağırlara inat.


Kara bulut saklamaya uğraşsada hakikati
Kızıl güneş tüm çıplaklığıyla haykıracak gerçeği,
Kalp, yoksunsa sevgiden sadece bir et yığını,
Sensiz geçen ömrüm,yaşamımın en büyük kaybı.

Şafakta,çiğselerle beraber haşrolurken doğa,
Bir çiçek,merhaba der kendisini bekleyen soğuğa,
Sevgi,yürekten yüreğe geçen görünmez bir bağ,
Gönül çok sevsede söyleyemez, diller olur hep lal.