Lal Kesiği
-Sessizlik Denizi-
Sessizlik engin bir deniz
ne sığ, ne mavi
alabildiğine siyah rengi.
Vurgun yemek işten değil
en koyusundayken yüreğin lal hali.
Bir anafor bu farkındayım,
tam da merkezindeyken
tarifinden azadeyim derinliğini.
Ağır ağır nüfuz ediyor bedenime
kanser gibi ilerliyor,
öldürmeye niyetli keder
parçalıyor anbean hücrelerimi.
Çoğaldıkça göz bebeklerimde
acının kalabalığı
kum gibi,
biraz irin, biraz kanla
tüketiyorum günleri.
Böyle rezil zamanlarda
yarım şiirlere sarıp
defnediyorum düşlerimi,
keder dev dalgalarıyla kefenliyor
acının mabedindeki metruk zihnimi.
susmak hüznün en yalın hali
kusursuz bir neşter misali,
her dem taze yaralarımın
kabuğunu kaldırıp,
fütursuzca açığa çıkartıyor özlemlerimi.
Ölüme eşdeğer aslında
sefil bir zaman aralığında
durmadan tekrarlanan bu seremoni.
Bir nebze ışığa hasret
soğuk avuçlarıma gömüyorum gözlerimi.
Yanık bir kırlangıç kanadıdır
yorgun ellerim şimdi
asılamıyor hayatın küreklerine,
fersah fersah uzaklaşırken umut
ucu bucağı yok bu döngünün belli.
Ha gayretle geçiyor ömür
dilim, dudağım lal kesiği.
"Kara göründü!" nidalarını özledim.
Direnmelere yaslıyorum
biteviye viran cismimi,
ne olur, "Deniz Bitti!" de
hadi, azat et beni artık sevgili.
içinden hayat içinden aşk içinden can içinden...
yağmur öncesi, gök yüzüne bakarken gördüm şairi ''dilim, dudağım lal kesiği''
saygı ve sevgimle
biliyorsun değil mi dostum, "deniz bitti" demeyecek ve diyalog tümüyle monoloğa dönüşecek sonra ansızın hiç beklenmedik bir biçimde şaşıracaksın kendine ve geçmişteki o güzelim sefaletine...
şiir mi? harikaydı, kutladım içtenlikle...
Sessiz cevap
Baktım gözlerine, Artık sözlerimin hiç etkisi yoktu. Kaç defa kaçtım anlamazlığından, Bir geldim, bir gelmedim. Hamleti oyanadım, Varım burdayım, Neyi anladın Anlamadın, söyle Hepsini yeniden bulayım.
Olmadı. Resim çizdim, Kalbimin kırıklarını gösterdim. Bak duy içimdeki sızıyı; Nasıl yırtılıyor. Sana bağlanan bir bağ daha Daha bir kopuyorum Biraz anla.
Sunduğun kaçınca zehir, İçmem demedim. Elinden gelen, onca eza Artık işlemiyor, İnan etkilemiyor beni Benden kopmak mı muradın Kaç adım istersen Atarım. Bulunmam bir daha İstediğin eğer buysa.
Fakat onca çabam Yankılandı sanki bir duvarda Hiç bir his yoktu da Yalnızdım kendimleydim Bir başıma Kendimeydi bu sözlerim Yalvarmalarım Sanki sen hiç yoktun Yoktun yanımda.
İnsan selinde akan Birisin artık Ne sen farkındasın bunun Ne ben Cevap verme konuşmam Sana. Benden alacağın en büyük karşılık Derin bir sesizlik bu defa...
Sustum, Dilleri kesilen piramit bekçileri gibi. Sevgimi kapattım içime, Sustum. Yol arama ulaşmak için Sakın ha, Onca zaman konuştum da Sen sustun ya.
Şimdi sessizliğin intikamı nasıl Sessizliğim doluyor içine, Duymuyorsun artık beni Değil mi?
Yanık bir kırlangıç kanadıdır yorgun ellerim şimdi asılamıyor hayatın küreklerine, fersah fersah uzaklaşırken umut ucu bucağı yok bu döngünün belli.
ucu da bucağıda kendimiz değilmiyiz. ve ışık verebiliyorsak karanlık gelecekten kormayız öyle değilmi... tebrikler ve saygılarla....
Sen yine de yarım şiirlere sarıp defnetme düşlerini ihtiyacımız var düşlerine ellerine sağlık dost şairim...