Lambaların Şenliği

Bir ben yürüyen, sokak lambalarının altında,
Birde karalar bağlamış gölgem aynı yolda.
Kimsecikler yok ama o ses, yine yanımda,
Her adımda, ömrümden düşen yeni bir parça çınlar kafamda.

Bu bitmeyen yol mu olacak bana tek arkadaş.
Ne kaldı elde olmayınca yoldaş
Zaman bezgin bir uykuda, ben ise yolla sarmaş dolaş.
Yol Uzuyor, daralıyor yol yavaş yavaş.

Feraha ermeyecek mi yol, bitmeyecek mi gece.
Kalacak mıyım hep lambaların şenliğinde...
Benim zindan yerim neden lambalara hediye.
Uyanmadı mı hala zaman dolmuyor süre.

Güneş de kıramaz bu dipsiz göğün çemberini.
Sadece aydınlık kurtarabilir mi beni.
Ne zaman dokunacak bana Rahmet'in eli.
Ruhum hasret, es artık sevda yeli.