Lanetli Topraklarda Bir Kavim Kadınlar

Tökezledi elleri bulandı çamura
Lastik ayakkabılarından sızan suyun soğuğunda
Kışı selamladı
Tanrının lanetlediği toprakların kızıydı

Nefesler zor dolardı onun memleketinde ciğerlere
Ne zaman nefes alsa aslında kıymetini bilirdi

Tanrı sınavının bir parçasında yaratmıştı o lanetli coğrafyayı

İnsanları kaybolurdu kendilerinin yarattıkları acılarda
Töre derlerdi bu acıların geneline
Zordu nefes almak
Hele ki bir kıza soyunmuşsa yüreğin
Ya Seyduna olmalıydın ya Şahrut
Akmalıydın doludizgin
Bir kere bentler kurdun mu yüreğine
Ardı arkası kesilmezdi anla çocuk yaşamak zor

Melek baktı tanrısına sordu; onların suçu neydi
Hangi lanetin bedeliydi bu gözlerinde ödedikleri korku

Bir bedel değil bu bir sınav dedi tanrı
Sustu...
Onların sınavı en zoruydu
Kirlenmiş ellerine inat ışıldayan gözleriyle
Baktı çocuk yıldızlara iç geçirdi
Özgürlük en çok hasreti duyulandı


On beş yaşında bir kadına soyunan çocukların dualarında
Tanrı
Lanetli coğrafyasını bir kıyamete uyandırdı
Kaynadı sular sarsıldı yerler
İki dudak arasından dökülen sözler masum bir duanın bedeli gibi
Tanrı pişman
İnsanlık çaresiz

Kesintisiz bir ritüel gibi kalktı eller semaya
Kıpırdandı dudaklar
Sustu tanrı dualar yamalı
Kadın olmak zordu...