Lavinia

Yüreğimle anlatmaya çalıştığım imla hatalı devrik acılar ile

Paragraf başı sahipsiz bir hikâyede ikamet etmek vardı şimdi

Kaburgamın altında kalmalıydı aşk

Bulutlar mı ağlıyor şimdi yoksa yağmur göz yaşı niyetine mi yağıyor

Yüreğime büyük gelen düşleri daraltarak kullandığım vakittir

Uzun kederler boyunca yağan karla karışık Sahipsizlik zemherisinde

Tuhaf bir şey var

Göğsümün orta yerinde

Bir kırlangıç sürüsü havalanıyor

Tuhaf bir şey.. koca bir boşluk, uçurum gibi

Şehrin sisli bulvarları belli belirsiz

Ağlayan bir kadının gözleri

Bu aşkın sınırları yoktu sevdiğim

Roboskileri sen mi gönderdin

Paramparça ettin gömdün beni

Sağır, dilsiz ve körlerin arasına

Uludere gibidir gözyaşlarım

Dilim mezopotamya gibi kimliksiz

Yaşlar Fırat'a aksa da kızılcıktır içtiğim

Adım sensizlik

Sûretim sen

Gözlerim uyku gecesinden

Polyanna uyanışlarıyla günaydın diyorum çocuklara

Harabe acılar kitabına ayracım

Gözlerin dervişlerine hû çektiği sıvasız dergahta

Çiviyle çakılmış hasretin

Peygamber sabrıyla başkaldırıyorum özlemine

...

Gizem Asi

Senli kısa bir hayattı Ömr'üm