Lâyemut

Senin dağlarında kar, senin içinde ateş
Bir yanınla dondurur, bir yanınla yakarsın
Gözlerine bakınca, kıskanır seni güneş
Bir güzel rüya gibi içerime akarsın

Sen bendesin, yaşarsın; olmasan da bir umut
Kalbimin bahçesinde, arz-ı kadimdir yerin
Bana sarılışların, belleğimde lâyemut
Kokun değse semtime, adı kalmaz kederin

Tenim teninde yanar, perdesizdir aramız
Bilmezsin yokluğunda, kefen yaptım derimi
Bir firkate dayandı, seninle maceramız
Sakın bakma geriye, görsen de kederimi

Kalbinin kuytusunda nöbetteyim asırdır
Bilirsin emrin yeter, kapındaki çerinim
Sil beni geçmişinden, aşkımı candan aldır
Mahreminin bağrına saplanan hançerinim