Layık Değilim

çiziyordum avucumun içine resmini
sana bakıyordum aradan da akan kanlara
yere düşerken sanki gözlerinde mutluluk vardı
bu onların özgürlüğüydü , benim ise sevgim

önceler nefesimi üflerdim sayfalara
uçak olup uçsunlar onlar kurtulsunlar diye
şimdi esir aldım masum sayfaları
seni yazdıkça onlarda mutlu oldular

güneş sanki haykırışlarımı işitiyordu
ben ayaklarımın üstünde duramadıkça
siyah güller kulaklarını kapatırken
güneş ağladıkça kızıllığını sunuyordu bana

ben o kızıllıkta buluyordum kendimi
yavaş yavaş ayağa kalktıkça
siyah güller kulaklarını açıyordu
yüzlerinde tohumları gülücük saçıyordu

sanki evren minik güneşe sığınıyordu
tebrik ediyordu yaptıkları için onu
ve sen benim güneşim olmaya layıkken
oysa ben senin kulun olmaya bile layık değilim