Levha
Gölgemi çiğnedim parçalanmış aynaların ardında
Topal bir kefaretle sundum katranımsı rüzgarları
Levhada tastamam yazılmıştım
Ucu katlanmış bir danteli düzeltir gibi
Benliğimi güncelledim yıldızları aşıp
Cebelden çalınmış yazgı kırıntılarını
Ateşten taşlarla kovaladım
Ellerimi yasladığım düşüncem
Dik duruşlar türetti yeni kelimelerde
Bol aminli mabetlere soyunup
Her defasında günahı giyinmek
Hangisi daha ağır tartmadan
Geçmişi günle takas eder gibi
Güpürlü bir zaman kahvesi iliştirdim
Köpüğü, geçici anılar üstüne
Yüreğimde mahfuz büyük boşluğu
Sevinçlerimin seneti yapraklarla donattım
Gazelin bahara taç diye giydirildiği
taksitlere bölünmüş döngülerde
Aynada gördüm seni çocuk
Bir kraliçe gülümsemesi vardı yüzünde
Saçlarına iliştirdiğin halenle
Seni çok sevdim
Levhada hece hece
Masumiyetinin asilliği
Bütün kirleri gölgede bıraktı
Çatlatılmış aynaların şıngırtısında
Kırık camları toplayıp
Bir nirengi noktası aradım
Aşk
aynasızdı
...
Bol aminli mabetlere soyunup Her defasında günahı giyinmek En büyük çelişkimiz bu değil mi? Tebrik ederim Şule hanım.
Geçmiş her zaman ağır gelir.Nirengi noktası da belki umut olabilir...Enfes bir şiir, tebriklerimle. Selamlar, saygılar.