Leyla İle Mecnun mu ?

Edep dikenli tele çarptığında
Şehvetle parçalanır ruh
Kan ve revandır
Kanayan ruhun mecnunu...
Göz bebeğine bakarken sevgilinin
Gözlerin de şarkı bestelemek
Görünmeyen gözlerin yerine...
Kalbi görmekti önce
Ne dikene yoldaş olmak
Nede dikenli teli beline dolamak...
Ey aşk!
Mecnun ağlar mı ki kan revana bulansın
Bu tutsak göz bebeği
Dikenli tellerin ruhun parçalamasına yetmez ki!
Henüz Leylası onu aldatmamışssa...
Leyla bir düş görsede
En kötü gün nidaları
Potporiler olsun...!
Potporiler olsa hangi makamda
Kötü gün diye ağıtlar mı?
Düğün derken var... Çalsın davullar zurnalar...
Aşk çeksin halayın başını...
Davet edilsin ahali
Mecnun korlanmış sevdasının ölümüne
Leylanın kör eden düğününe...
Leyla kirli duvağının altında
Hayaller kurar kendi dünyasında
Yaşar aşkı avaz avaz !
Ruhunu kilitler naftalin kokulu sandığa
Ne kadar genzi yansada...
Leyla düşlerinde ki mutlulugu yaşarken
Mecnuna naftalin kokusu
Hançer gibi saplanırken
Kör olan sevdası yüreğine
Kor gibi düşer...
Ağıt misali potporileri
Kirpiklerinden süzülen
Göz yaşı halayına
İstemeden katılırken...
Mecnun yanar durur yanar...
Ağıtlar yakar,peşin sıra Leylasına
Leyla yeni aşk banyosunu yapar
Uğruna kör ettiği mecnuna inat!
Şehvet dolu gecesini yaşar...
Kirli aşkı ay ışığı,mum ışığına fısıldarken
Gebe kalır yarınlara doğurmak ister
Yeni nesil sevdalara aşk ister!
Mecnunun aşkını yel değirmenin de öğütürken
Attığı kahkaha fırtınalarında...
Mecnunu kör eden bu sevdaysa
Leylayı hangi duygu karmaşası
Attı başka yarin koynuna!
Leylanın bir hatası
Mecnunun tüm hayat senfonisini bozarken
''şimdi Leyla yalan dünyanın
Gök kuşağına pırangalanmışssa''