Leylifer ,,7

Bu kaçıncı bestedir, kaçıncı güfte sana?
Hiç birini duymuyor, görmüyorsun Leylifer.
Şarkılarla avunmak, söyle revamı bana?
Gittigin o yerlerden, dönmüyorsun Leylifer...

Sensiz her mevsim hazan ,bitmiyor ki kışlarım.
Nasıl tebessüm edem,kalkmıyor ki kaşlarım.
Düğümlendi boğazım ,geçmiyor ki aşlarım.
Sensiz ne hallerdeyim ,bilmiyorsun Leylifer...

Çok denedim olmadı ,yenildim bu duyguya.
Kaç gecedir huzurla, dalamdım uykuya.
Sendiye sıgındım ben,gördüğüm her kuytuya.
Sensiz ne hallerdeyim, bilmiyorsun Leylifer...

Üstüm başım hep viran, kir paçamdan akıyor.
Kimse bir selam vermez, hep yanımdan kaçıyor.
Bilmezler ki hasretin, beni nasıl yakıyor.
Sensiz ne hallerdeyim ,bilmiyorsun Leylifer..

Yoruldu artık benim, kırılası şu kolum.
Dualar arşa ermez, ne talihsiz bir kulum.
Sana düşmedi bir an, sevdada benim yolum.
Sensiz ne haldeyim ,bilmiyorsun Leylifer..

Bilseydin sevmesini,canına can katardım.
Sen istesen dünyayı, bir kibretle yakardım.
İnan ki güneş olur,dogudan da batardım.
Sensiz ne hallerdeyim bilmiyorsun Leylifer

şiirime ses olan değerli büyüğüm Sayın DURAK YİĞİT abime sonsuz şükranlarımı sunuyorum..


DOST KALEMLERDEN İNCİLER..

Ağır ağır başlıyor güfteler ve besteler,
Bütün gönül dostları kulak vermiş sesteler.

Kimi sağanağa düşer tutunmuşlar tuşlara,
Kimiyse benim gibi gark olmuşlar yaşlara.

Her bir satır özenle derin hüzün işlemiş,
Hüznünün gergefinde bir leylifer kışlamış.

Güller açacak diye sabırla suluyorum,
Yeşeren her yaprakta biraz can buluyorum.

Nerede hüzün görsem kederimden patlarım,
Leylifer yazan kalem seni içten kutlarım.AHMET KURT.