Liman Vurgunu

LİMAN VURGUNU


Açıldım engin denizlere
Gidiyorum bir ileri bir geri,
Güven bende ayyuka çıkmış,
Sanmışım kendimi titanik gibi bir gemi.

Çok geçmedi rüzgar
Başladı esmeye lodostan
Liman diye sığındık
Meğer imiş taştan molozdan

Savrulduk kıyıdan kıyıya
Ne kadar geçti zaman bilmeyerek,
Kurtulma umudu başladı,
Martı sesleri dinleyerek.

Göründü az ileride
Elinde oltası ile Kayıkçı
Dost dedik el uzattık
Oda çıktı Balıkçı

Sonra anlaşıldı Kayıkçı nın
Olduğu lodos vurgunu
Dost olduk sarıldık,
İkimizde Liman yorgunu.

Çek artık kayıkçı kürekleri
Dostlar yanlış anlamasın,
Barıştıralım küs yürekleri,
Gayrı dargın kalmasın.

Selim GÜRCAN