Loş Odanin Pencere Kenari....

loş odada ağlamaklı bir kız var ..
Çaresiz ve sessiz...
Pencere kenarında,yıldızlar altında..
Gözleriyle seni çiziyor gökyüzüne..
Sonra gözyaşlarıyla boyuyor..
Her yıldız kaydığında bir dilek tutuyor..
Sen dolu dilekler..
Gözleri hep seni arıyor..
Yokluğunda kalbi çok acıyor..
Seni çok özlüyor.
Her taraf sen dolu..
Her tarafta senin kokun var..
Loş odada yine yalnız küçük kız..
Yine biçare..
Acı çekmek sanki bir eğlence..
Seni düşünmek,seninle nefes almak..
Cama hohlayıp ismini yazmak delilik..
Yazının sen gibi kaybolmasından hoşlanmıyor..
Gecenin loş karanlığında uyuya kalıyor..
Sen dolu rüyalar görüyor...
Sonra sen diye uyanıyor mutsuz bir şekilde..
Sen oluyosun umut ışığı..
Bazen sen diye soluyor havayı..
Seni içinde saklamak istercesine..
Birden sen yokoluyorsun..
Senli şeyler yokoluyor..
Aslında bu onunda yokoluşu..hayattan kayboluşu..
Sensiz günlere sitemi var sadece..
kızgınlıkları..
Ağlamaklı gözleri var ardından..buruk yüreği..
Loş odanın pencere kenarında..