Maalesef

Çıkmaz sesleri insanlığın

Zalımlığa durma diyen nefsin

Şu eziyetler sana nedesin

Kırılmamış içindeki zincirin

Sökülyor temel taşların

Çöplüğe gidiyo nice emeller

Ne yazikki uyanamamış gönüller

Süpürdü gerisini çöpçüler

Dünyada kol gezer zalimlik

Vurdum duymaz boş talimlik

Yazıkki bana dokunmasın diyor

Gözde sözde özde çağdaşlık

Görünür zalımılık tek millet

Asırlardır hep aynı zillet

Adaletten yoksun bir illetin

Bir kıvılcımı yetiyor ormana