Mabet

Bir ömrün süregelen tüm güzelliklerini içinde barındırırdı yüzün..

Yüzün baharı getirirdi ilki ve sonu 

Hadi anlat derdin düşlerini

Sen gittikten sonra 

Çatı katı intihar yeri oldu düşlerimin

Dalar giderdim hayallere,

 Dilinden döküldüğü zaman kelimeler 

Cümleler yetmezdi az kalırdı sözcükler

Şimdi yoksun ;

Yokluğun vurur işte tamda benliğimden 

Çay kokusu tüterdi bakışların

Bakışlarında demlenirdim, dinlenirdim oysa ki 

Savurmadan sen küllerimi ...

Bir şiir yaz derdin ya hani,

İçinde ben olan ,biz olan

Hangi şiir anlatırdı ki 

Bitmek bilmeyen sancımı 

Ağrıyan yerimi,yürek sızımı..

Herşey senden ibaret 

Seninle tamam ...

Kalemim sen 

Yırtıp attığım her kağıtta ismin 

Sende tükenir kelimeler 

Sende yeşerir yine ümitler

Bense budarım kendimi,

Elinin değdiği her yerde 

Korkma kes derinden 

Tekrar yesertirim düşlerimi

Katığım sen.. 

Şimdi gidiyorsun madem 

Beni de koy heybene 

Ara sıra an adımı

Özle ..

Hisset..

Tüketsede hasret 

Nereye gidersen git

Yıllarım,yollarım sana çıkar elbet 

Ben hülyalara mabet ..