Madalyan

başladığı gibi güzel bitirebilseydik keşke...
oysa ne kadar umutluydum;
tenin kadar kaygan bu sevgiden...
ve ellerin kadar saf sanmıştım;
vücudun ummanlarında
oysa sen bir melek kılığına girmiş;bir Azrail'mişsin...
ve vücudumun en derinine saplanan bir hançer...
sahi bir suçum var mıydı sana safça inanırken?
bir çelmede sen taktın aşkı ararken....
sahi bir suçum var mıydı;
sen uçurumlardan beni yuvarlarken....
sabahları vurup kanatlarından,
geceleri idam edişim;gece kadar karanlık sözlerinde...
bu mu olmalıydı sabrımın fidanı?
oysa ki daha dün gece;
git diye hay-kırmıştım kollarındayken...
onu bile;
kollarında olmayı bile kaldırmamıştı;
bu zafersiz kalp....
düşünsene öptüğümü....
ilk ve son dans edilmiş meğer;senle dün sahnede...
bir melek varmış gibi yaklaşıp,
alı vermişsin ruhumu benden habersiz....
ölüm gibi soğuk yatak şimdi.
övün zaferinle!
bir kez daha kazandın!
bir kez daha hayat!
ben yenildim...
ben gidiyorum...
ve onun bıraktığı;
inci gerdanlık acıları sana bırakıyorum...
madalyan olsun....